Τι είναι η Ομοιοπαθητική;

Η Kλασσική Ομοιοπαθητική Ιατρική είναι ένα σύγχρονο θεραπευτικό σύστημα. Είναι κλάδος της Ιατρικής Επιστήμης και καθιερωμένη ειδικότητα πολλών Ευρωπαϊκών Πανεπιστημίων. Οι αρχές της πρωτοδιατυπώθηκαν στην Αρχαία Ελλάδα από τον “πατέρα της Ιατρικής”, τον Ιπποκράτη, λέγοντας «Όμοια ομοίοις θεραπεύει». Η διεθνής της όμως ανάπτυξη ξεκίνησε πριν από 250 χρόνια στη Γερμανία από τον γερμανό καθηγητή της Ιατρικής Σάμουελ Χάνεμαν.

Η Ομοιοπαθητική είναι μια τελείως φυσική μέθοδος θεραπείας, η οποία θεραπεύει μόνιμα ήπια και χωρίς παρενέργειες και στοχεύει στην ενδυνάμωση του ίδιου του οργανισμού, κινητοποιώντας τις αμυντικές του δυνάμεις και αποκαθιστώντας την διαταραγμένη του υγεία.

Τι θεραπεύει η Ομοιοπαθητική

Ένα ομοιοπαθητικό φάρμακο μπορεί να θεραπεύσει ταυτόχρονα διάφορα σωματικά και ψυχοδιανοητικά συμπτώματα, καθώς θεραπεύει τον οργανισμό ως ολότητα και δεν χρειάζεται να χορηγηθούν ξεχωριστά φάρμακα για κάθε μία ασθένεια.

Οι παθήσεις που θεραπεύει είναι:
Aλλεργίες, ημικρανίες, διαταραχές περιόδου, ορμονικές διαταραχές, γαστρίτιδες, κολίτιδες, αγχώδεις ή φοβικές νευρώσεις, νευροφυτικά, κατάθλιψη, δερματικά προβλήματα, έκζεμα, ψωρίαση, υποτροπιάζουσες κολπίτιδες ή ουρολοιμώξεις, υπέρταση, βρογχίτιδες, άσθμα, τριχόπτωση, παχυσαρκία, ακμή, αμυγδαλίτιδες, υπερχοληστεριναιμία, προβλήματα θυροειδούς, οσφυαλγία, αυχενικό σύνδρομο, αρθρίτιδες κλπ.

Η Ομοιοπαθητική μπορεί να δράσει και προληπτικά σε υγιείς, μειώνοντας τις προδιαθέσεις, δηλαδή τα αδύνατα σημεία του οργανισμού. Ενισχύει τη ζωτικότητα του ατόμου, μειώνει το άγχος και αυξάνει την ενέργειά του. Στόχος της είναι να θεραπεύσει τις αιτίες των ασθενειών και να επιφέρει ένα μόνιμο και ριζικό αποτέλεσμα. Αυτό σημαίνει μεγαλύτερη ανθεκτικότητα του οργανισμού και καλύτερο επίπεδο υγείας. Σημαίνει επίσης σωματική και ψυχική ισορροπία του ατόμου.

Παρά τα σημαντικά της θεραπευτικά αποτελέσματα, η Ομοιοπαθητική, όπως και κάθε ιατρικό θεραπευτικό σύστημα, δεν είναι πανάκεια. Δεν θεραπεύει τα πάντα. Έχει τα όρια της. Το θεραπευτικό αποτέλεσμα εξαρτάται σε μεγάλο βαθμό από το αν είναι αναστρέψιμες οι βλάβες. Δηλαδή από το πόσο προχωρημένη είναι η ασθένεια.

Ακόμη όμως και στις προχωρημένες ή πολύ σοβαρές παθήσεις, υπάρχει, ανάλογα με την περίπτωση, δυνατότητα ουσιαστικής βελτίωσης ή σημαντικής ανακούφισης.

Θεραπευτικά οφέλη

Τα κύρια οφέλη της Κλασικής ομοιοπαθητικής είναι:

• Μόνιμη και ήπια θεραπεία
• Είναι ασφαλής, χωρίς τοξικές ή άλλες παρενέργειες
• Θεραπεύει ολόκληρο τον οργανισμό μόνιμα
• Χαμηλή σε κόστος
• Είναι κατάλληλη για όλους, παιδιά, εγκύους και ηλικιωμένους
• Δεν προκαλεί εξάρτηση ή εθισμό
• Βελτιώνει τη σωματική και ψυχοδιανοητική υγεία

Συνήθως, το χρονικό διάστημα που χρειάζεται για να εκτιμηθούν τα αποτελέσματα του φαρμάκου και να διαπιστωθεί αν ήταν όντως το «όμοιο» που χρειαζόταν ο οργανισμός είναι ένας μήνας, ενώ για να ολοκληρωθεί η δράση του φαρμάκου και ο ασθενής να κερδίσει τα μέγιστα από αυτό, μπορεί να χρειαστούν αρκετοί μήνες αναμονής.

Κλασική Ομοιοπαθητική και Οξέα περιστατικά

Στα οξέα περιστατικά (πχ πυρετός, βρογχοπνευμονίες, ουρολοιμώξεις, ωτίτιδες, κλπ) υπάρχει η εξής διαφοροποίηση σε σύγκριση με την αγωγή των χρόνιων περιπτώσεων:
Αναλόγως του επιπέδου υγείας του ασθενούς, καθώς και της σοβαρότητας της καταστάσεως, μπορεί να χρειάζεται συχνή επανάληψη των δόσεων του ενδεδειγμένου φαρμάκου ή και συχνή αλλαγή του φαρμάκου κατά τη διάρκεια του οξέως περιστατικού, ώστε να ανταποκρίνεται το φάρμακο και η δοσολογία στις ανάγκες του οργανισμού.

Τι είναι τα ομοιοπαθητικά φάρμακα;

Τα ομοιοπαθητικά φάρμακα είναι ουσίες που προέρχονται από την φύση (φυσικής, ζωικής ή ορυκτής προέλευσης), και παρασκευάζονται με φυσικό τρόπο και δεν έχουν καμία σχέση με τα χημικά φάρμακα και  διατίθενται σε πολλά φαρμακεία. Είναι δε αναγνωρισμένα από τον Ελληνικό Οργανισμό Φαρμάκων(Ε.Ο.Φ.) από το 1994, σύμφωνα με τη σχετική Ευρωπαϊκή οδηγία.

Είναι επικίνδυνα τα ομοιοπαθητικά φάρμακα ;

Ποτέ και σε καμμία περίπτωση. Κατά τη διαδικασία παρασκευής τους έχουν αραιωθεί σε τέτοιο βαθμό ώστε να καταργηθεί οποιαδήποτε πιθανότητα παρενέργειας. Γι αυτό το λόγο τα ομοιοπαθητικά φάρμακα δίνονται και σε περιπτώσεις που άλλα φάρμακα αντενδείκνυνται, όπως στη κύηση, στη βρεφική ηλικία, στη τρίτη ηλικία κ.α.
Ένα μικρό ποσοστό ασθενών, τις πρώτες ημέρες της αγωγής, πιθανόν να παρουσιάσει εντονότερα κάποιο από τα συμπτώματα που ήδη είχε, σε όρια τελείως ακίνδυνα για τον οργανισμό. Αυτό αποτελεί ένδειξη ότι έχει αρχίσει η ενδυνάμωση του οργανισμού .

Ποιες ουσίες πρέπει να αποφεύγει ο ασθενής κατά την ομοιοπαθητική θεραπεία;

Κατά τη διάρκεια της λήψης ομοιοπαθητικών φαρμάκων αλλά και για μεγάλο χρονικό διάστημα μετά τη θεραπεία ,πρέπει να αποφεύγεται η χρησιμοποίηση των παρακάτω ,γιατί αντιδοτούν την ομοιοπαθητική θεραπεία, δηλαδή αδρανοποιούν την θεραπευτική δράση των ομοιοπαθητικών φαρμάκων:

α) Ισχυρά φάρμακα ( αντιβιοτικά, κορτιζόνη, ορμόνες, ισχυρά ηρεμιστικά κ.α. ).
β) Καμφορά, ναφθαλίνη, καμφορούχες αλοιφές
γ) Μέντα ( τσίχλες, καραμέλες και οδοντόκρεμες)–
δ) Καφές Η αποφυγή της καφεΐνης είναι συνεχής κατά τη διάρκεια της ομοιοπαθητικής θεραπείας. Επιτρέπονται και διατίθενται στα φαρμακεία ο καφές από κριθάρι, ρεβίθι ή χαρούπι, ο ντεκαφεϊνέ και η σοκολάτα.
ε) Coca-Cola

Διάγνωση και θεραπεία

Ο ομοιοπαθητικός γιατρός, όπως και ο συνήθης γιατρός, παίρνει το ιστορικό, κάνει κλινική και εργαστηριακή εξέταση(πχ εξετάσεις αίματος ούρων ακτινογραφίες κλπ).
Ακολουθεί το ειδικό ομοιοπαθητικό ιστορικό που αφορά τις συνήθειες, το χαρακτήρα και τα ιδιαίτερα σωματικά και ψυχικά χαρακτηριστικά του ατόμου. Αυτό γίνεται για να διαγνώσει την ιδιοσυγκρασία του ασθενούς, δηλαδή τον ιδιαίτερο τύπο του. Κι΄αυτό γιατί το φάρμακο που θα χορηγήσει ο ομοιοπαθητικός γιατρός είναι όμοιο όχι με την πάθηση αλλά με την ιδιοσυγκρασία του ασθενούς. Το φάρμακο αυτό θα κινητοποιήσει τους θεραπευτικούς μηχανισμούς του οργανισμού και αυτή η κινητοποίηση θα φέρει και τη θεραπεία.

Όταν ο ασθενής παίρνει κάποια φάρμακα δεν είναι απαραίτητο να τα σταματήσει για να αρχίσει την ομοιοπαθητική θεραπεία,ο δε ομοιοπαθητικός γιατρός συνεργάζεται με τον γιατρό του ασθενή.

Γιατί αρρωσταίνουμε;

Κάθε άνθρωπος γεννιέται με κάποιες σωματικές και ψυχικές προδιαθέσεις. Αυτό σημαίνει ότι έχει κάποιες αδυναμίες και ευαισθησίες σε συγκεκριμένα όργανα ή συστήματα. Έχει π.χ μια πολύ μεγάλη ευαισθησία στο Νευρικό Σύστημα, μια μεγάλη ευαισθησία στο Δέρμα και μια πολύ μικρή στο Πεπτικό Σύστημα.

Όσο είναι κανείς νέος αυτές οι προδιαθέσεις δεν γίνονται αντιληπτές από το άτομο. Όσο όμως περνούν τα χρόνια ο οργανισμός εξασθενεί. Το σώμα ταλαιπωρείται από διατροφικές και άλλες καταχρήσεις. Η ψυχή δοκιμάζεται από έγνοιες και στενοχώριες. Αν σκεφτούμε σήμερα τι τρώμε, τι αναπνέουμε και σε τι συνθήκες άγχους και προβλημάτων ζούμε τότε θα διαπιστώσουμε ότι ζούμε υπό «αφύσικες συνθήκες». Όλοι αυτοί οι παράγοντες ερεθίζουν τις σωματικές και ψυχικές μας προδιαθέσεις και τότε εμφανίζονται τα συμπτώματα των ασθενειών.

Εξωτερικοί Παράγοντες

Το άτομο πρέπει να προσέχει την διατροφή του, να γυμνάζεται και να αποφεύγει τις καταχρήσεις. Καμιά θεραπεία δεν τον απαλλάσσει από την υποχρέωση του να φέρεται σωστά στο σώμα του. Δεν υπάρχει κανένα «μαγικό χαπάκι» που να λειτουργεί σαν «συγχωροχάρτι» για τις αρνητικές μας δράσεις.

Προδιαθέσεις

Όσον αφορά τις προδιαθέσεις οι συνήθεις ιατρικές θεραπείες δεν μπορούν να τις μειώσουν. Ο λόγος γι’ αυτό είναι γιατί συνήθως καταστέλλουν προσωρινά τα συμπτώματα ή αναχαιτίζουν την οξεία φάση της ασθένειας αλλά δεν αγγίζουν την χρόνια προδιάθεση . Π.χ σε ένα παιδί που εμφανίζει συχνά κρυολογήματα τα αντιβηχικά και αντιπυρετικά φάρμακα καταστέλλουν τα συμπτώματα και η αντιβίωση αναχαιτίζει την οξεία φάση της νόσου. Αλλά δεν θεραπεύουν την προδιάθεση δηλ. την τάση του παιδιού να κρυολογεί εύκολα.
Το ίδιο ισχύει και για τις υποτροπιάζουσες κολπίτιδες, ουρολοιμώξεις, τραχηλίτιδες, έκζεμα, έλκος δωδεκαδακτύλου, αλλεργίες κλπ. Στις ημικρανίες τα παυσίπονα ανακουφίζουν τον εκάστοτε πόνο δεν θεραπεύουν την προδιάθεση για συνεχείς ημικρανίες. Στις αγχώδεις νευρώσεις και στην κατάθλιψη τα ηρεμιστικά και αντικαταθλιπτικά φάρμακα μειώνουν προσωρινά τα αγχώδη συμπτώματα δεν θεραπεύουν όμως την προδιάθεση του ατόμου να πέφτει ψυχικά με την παραμικρή στενοχώρια. Στις διαταραχές της ορμονικής λειτουργίας των ωοθηκών ή του θυρεοειδούς τα συνήθη φάρμακα διορθώνουν προσωρινά τα επίπεδα των ορμονών αλλά δεν θεραπεύουν την αιτία.

Πολύπλευρη δράση της Ομοιοπαθητικής Θεραπείας

1. Αντιμετωπίζει τις παρούσες ασθένειες συνολικά και όχι δίνοντας ένα ή δύο φάρμακα για την καθεμία.
2. Θεραπεύει τον οργανισμό και σωματικά και ψυχικά, δηλαδή σαν ψυχοσωματικό σύνολο.
3. Μειώνει τις σωματικές και ψυχικές προδιαθέσεις.
4. Ανεβάζει το επίπεδο υγείας του ατόμου και μειώνει τις πιθανότητες για μελλοντικές σοβαρές παθήσεις.