ΓΡΑΦΕΙ Η ΟΜΟΙΟΠΑΘΗΤΙΚΟΣ MD ΤΥΛΛΙΑΝΑΚΗ ΔΗΜΗΤΡΑ ΓΙΑ ΤΟ ΟΛΙΣΤΙΚΟ ΚΕΝΤΡΟ ΥΓΕΙΑΣ ΕΝ ΟΛΩ
Ο βήχας είναι μια αντανακλαστική αντίδραση του ανώτερου αναπνευστικού συστήματος που χαρακτηρίζεται από την ταχεία αποβολή του αέρα από τους πνεύμονες μέσω του στόματος. Είναι ο φυσικός τρόπος του σώματος να καθαρίσει το λαιμό και την αναπνοή από την διέλευση ξένων σωματιδίων, ερεθιστικών ουσιών, υγρών και βλέννας. Οι υγιείς άνθρωποι εμφανίζουν βήχα περιστασιακά, το οποίο είναι απόλυτα φυσιολογικό. Ωστόσο, ο βήχας που επιμένει για αρκετές εβδομάδες μπορεί να σημαίνει την ύπαρξη ιατρικού προβλήματος που απαιτεί θεραπεία. Ο βήχας γενικά ταξινομείται σε δύο τύπους: ξηρός και υγρός. Όπως υποδηλώνει το όνομα, ένας υγρός βήχας (μερικές φορές ονομάζεται θωρακικός βήχας) παράγει υγρές εκκρίσεις με τη μορφή των πτυέλων (φλέγμα). Τα πτυέλα σε ένα υγρό βήχα μπορεί να είναι πράσινα ή κίτρινα , πράγμα που υποδειλώνει την παρουσία μιας βακτηριακής λοίμωξης. Ένας ξηρός βήχας από την άλλη πλευρά δεν θα παράγει κανένα πτύελο. Μπορεί να είναι ερεθιστικό για τους πνεύμονες και το λαιμό και μπορεί να είναι ένα σημάδι μιας ιογενούς λοίμωξης.
Διάφορα υπο-είδη ξηρού βήχα μπορούν να αναλυθούν περαιτέρω στις ακόλουθες ομάδες:
Αυτό το είδος του βήχα είναι απλά ένας αντανακλαστικός σπασμός των αεραγωγών που προκαλείται από ένα ερεθιστικό. Ο βήχας που προκαλείται απ’ το άγχος δεν παράγει πτύελα και δεν συνδέεται με λοιμώξεις.
Είναι ένας ξηρός βήχας που προκαλεί ένα χαρακτηριστικό ήχο αποφλοίωσης. Ο ήχος αυτός συμβαίνει λόγω διόγκωσης ή ιογενούς λοίμωξης ακριβώς κάτω από το λάρυγγα. Άλλα συμπτώματα μπορεί να περιλαμβάνουν πόνο στο λαιμό και δυσκολία στην αναπνοή.
Ο συγκεκριμένος τύπος βήχα αναπτύσσεται κυρίως όταν υπάρχει μια ιογενής λοίμωξη στο ανώτερο αναπνευστικό σύστημα (στη μύτη και το λαιμό). Ένα χαρακτηριστικό σύμπτωμα για αυτό το είδος του βήχα είναι η αίσθηση ότι κάτι έχει κολλήσει στο λαιμό.
Η συγκεκριμένη ασθένεια πλήττει κυρίως τα παιδιά. Ο κοκκύτης προκαλείται από μια βακτηριακή λοίμωξη. Οι ασθενείς έχουν ξεσπάσματα έντονου βήχα που αρχίζει να γίνεται πιο έντονος και πιο συχνός και παροξυσμικός. Ο παροξυσμικός βήχας χαρακτηρίζεται από απότομη εισπνοή αέρα που ακολουθελιται απο 5-10 προσπάθειες για βήχα. Αυτές οι απανωτές προσπάθειες για βήχα, διακόπτονται από απότομη εισπνοή κατά την οποία ακούγεται ένας χαρακτηριστικός θόρυβος. Αυτές οι εξάρσεις, προκαλούν προσωρινή υποξυγοναιμία (δυσκολία στην πρόσληψη οξυγόνου).
Τι προκαλεί τον βήχα;
Όταν ερεθιστούν οι νευρικές απολήξεις των αεραγωγών σας, η φυσική αντίδραση του σώματος είναι ο βήχας. Κάποιες από τις ουσίες που ερεθίζουν αυτές τις νευρικές απολήξεις μπορεί να είναι η γύρη, ο καπνός και τα μικρόβια.
Με την εξαίρεση του πνιγμού, ο βήχας θα μπορούσε να σημαίνει την παρουσία λοίμωξης του ανώτερου αναπνευστικού. Έτσι, ο βήχας στην ουσία δεν είναι μια ασθένεια από μόνη της, αλλά μάλλον ένα σύμπτωμα. Από την άλλη πλευρά, ο βήχας που σχετίζεται με νοσηρές καταστάσεις μπορεί να είναι είτε οξείας είτε χρόνιας μορφής και το πόσο καιρό θα διαρκέσει, εξαρτάται από την υποκείμενη αιτία της μόλυνσης.
Οξείες Αιτίες του Βήχα
Ένας βήχας οξείας αιτιολογίας, τυπικά διαρκεί 3 εβδομάδες ή λιγότερο. Οι κυριότερες αιτίες είναι οι εξής:
Χρόνιες Αιτίες του Βήχα
Ο χρόνιος βήχας είναι εκείνος που επιμένει για περισσότερο από 8 εβδομάδες και είναι αποτέλεσμα ως επί το πλείστον, χρόνιων ασθενειών, όπως:
Σε ασθματικούς ασθενείς, ο βήχας μπορεί να συνοδεύεται με συριγμό ή δυσκολία στην αναπνοή. Τα συμπτώματα τείνουν να χειροτερεύουν όταν τα άτομα αυτά εκτεθούν σε γύρη, ψυχρό αέρα, καπνό, αρώματα, ή άλλα ερεθιστικά.
Είναι μια ασθένεια της πεπτικής οδού που συχνά προκαλείται από ένα αδύναμο μυ μεταξύ του στομάχου και του οισοφάγου. Η αδυναμία αυτή επιτρέπει στα οξέα του στομάχου να παλινδρομούν (επιστρέφουν) πίσω στον οισοφάγο. Αυτά τα υγρά του στομαχιού, μερικές φορές φτάνουν στο πίσω μέρος του λαιμού και αφήνουν μια πικρή γεύση.
Το γαστρικό οξύ του στόμαχου είναι διαβρωτικό, ερεθίζει το λαιμό και προκαλεί έτσι ένα χρόνιο βήχα. Σε πιο σοβαρές και σπάνιες περιπτώσεις γαστροοισοφαγικής παλινδρόμησης, το γαστρικό οξύ μπορεί να εισέλθει στους αεραγωγούς και να καταστρέψει τους ιστούς των πνευμόνων.
Στην ιγμορίτιδα υπάρχει βλέννα που ρέει κάτω προς το λαιμό. Η οπισθορρινική έκκριση ερεθίζει το λαιμό και συχνά προκαλεί υγρό βήχα.
Αυτές οι λοιμώξεις του κατώτερου αναπνευστικού συστήματος προκαλούν οξύ και χρόνιο βήχα.
Το κάπνισμα και οι αλλεργικές αντιδράσεις είναι άλλες αιτίες χρόνιου βήχα.
Είτε πρόκειται για οξύ είτε για χρόνιο πρόβλημα, ο βήχας μειώνει σημαντικά την ποιότητα ζωής του ασθενούς. Αν είναι επίμονος, μπορεί να δημιουργήσει προβλήματα στον ύπνο, ή την κοινωνική ζωή. Ο παρατεταμένος βήχας μπορεί επίσης να οδηγήσει σε παρενέργειες, όπως πόνο στο στήθος, εξάντληση, απώλεια του ελέγχου της ουροδόχου κύστης και ζάλη.
Εναλλακτικές θεραπείες του βήχα
ΜΕ ΟΜΟΙΟΠΑΘΗΤΙΚΗ
Να τονίσω ότι δεν υπάρχει ένα ενιαίο φάρμακο για κάθε ασθενή για τον βήχα στην Ομοιοπαθητική. Για παράδειγμα 10 διαφορετικοί ασθενείς με βήχα θα πάρουν 10 διαφορετικά φάρμακα. Ο γιατρός πρέπει να επιλέξει το κατάλληλο φάρμακο ανάμεσα σε εκατοντάδες άλλα.
Η επιλογή του ενδεικνυομένου φαρμάκου στην Ομοιοπαθητική βασίζεται:
Πρώτον, στο ιστορικό , στα κλινικά, ακτινολογικά, βιοχημικά και εργαστηριακά δεδομένα
Δεύτερον, στη μελέτη του τρόπου δράσης του αμυντικού μηχανισμού του οργανισμού.
Η θεραπεία με την Ομοιοπαθητική έχει συνήθως θεαματικά αποτελέσματα και προκειμένου για το βήχα ο ασθενής απαλλάσσεται από το ενοχλητικό αυτό σύμπτωμα γρήγορα. Τέλος τονίζεται η άμεση αποτελεσματικότητα της Ομοιοπαθητικής στα παιδιά.
Ενδεικτικά φάρμακα για τον ξερό βήχα: Aconite, Belladona, Bryonia, Nux vomica, Phosphorus, Rumex κλπ .
Και για το χαλαρό, υγρό βήχα: Pulsatilla, Sepia, Stannum, Calcarea, Kali carbonicurn και Kali bichromicum κλπ.Αλλά δεν είναι αυτή η καλή ομοιοπαθητική, γιατί ποτέ δεν πρέπει κανείς να δίνει φάρμακα για ένα μοναδικό σύμπτωμα, αλλά για το σύνολο των συμπτωμάτων.
ΜΕ ΒΙΟΣΥΝΤΟΝΙΣΜΟ
Καταρχάς πρέπει να γίνει διάγνωση η οποία γίνεται με το διαγνωστικό μηχάνημα του βιοσυντονισμού και συγκεκριμένα το DIANEL που διαθέτει το κέντρο μας. Η συσκευή αυτή σκανάρει και επεξεργάζεται το ηλεκτρομαγνητικό πεδίο που εκπέμπουν τα όργανα του σώματος μας, τα αλλεργιογόνα, και οι διάφοροι μικροοργανισμοί.
ΘΕΡΑΠΕΙΑ
1)Η θεραπεία γίνεται ή με το ίδιο το διαγνωστικό μηχάνημα με την αποστολή στο σώμα μας του ηλεκτρομαγνητικού σήματος, που εκπέμπει ο επιβαρυντικός παράγοντας, μετά τη μετατροπή του σε αμιγώς μαγνητικό και την αντιστροφή της φάσης του. Αυτή η αντιστροφή φάσης του αρχικού σήματος προκαλεί την εξουδετέρωση της επίδρασης του βλαβερού παράγοντα αυτού στον οργανισμό μας και την εξάλειψή του, όπως δείχνει η μαθηματική εξίσωση: 1 + (-1) = 0.
Παράλληλα, ως ολιστική μέθοδος, ο βιοσυντονισμός τονώνει το ανοσοποιητικό, βοηθάει στην αποτοξίνωση του οργανισμού, στη μείωση του στρες, στο ξεμπλοκάρισμα των ενεργειακών κέντρων και καναλιών με στόχο την επανάκτηση της λειτουργίας αυτο-ρύθμισης του οργανισμού.
2)Θεραπεία με τις γεννήτριες συχνοτήτων και με το Plasma του Dr Rife
Αφού έχει γίνει διάγνωση ξέρουμε ότι έχουμε βήχα ο οποίος οφείλετε πχ σε στρεπτόκοκκο, σε αδενοιό ή σε άλλα μικρόβια . Ξέρουμε την ιδιοσυχνότητα του στρεπτόκοκκου ,του αδενοιού και έτσι με ειδικά πρωτόκολλα τα βομβαρδίζουμε με τις δικές τους συχνότητες μέχρι να σκοτωθούν . Τα ποσοστά αποτελεσματικότητας είναι πραγματικά εντυπωσιακά.
Επίσης υπάρχουν ειδικά πρωτόκολλα για ενδυνάμωση του ανοσοποιητικού και αποτοξίνωσης.
Με φυσικά διορθωτικά μέσα
Ευτυχώς, μπορείτε να θεραπεύσετε το βήχα με φυσικούς τρόπους. Παρακάτω παρατίθενται φυσικά διορθωτικά μέσα για να απαλλαγείτε από τον ενοχλητικό βήχα.
Η ενυδάτωση είναι ιδιαίτερα σημαντική κυρίως όταν έχετε χάσει τα υγρά μέσω του σιέλου, του ιδρώτα ή εξαιτίας ενός πυρετού. Επίσης είναι χρήσιμο να πίνετε χλιαρά ροφήματα (τσάι με λεμόνι, βραστό νερό με μέλι), διότι οι λεπτές εκκρίσεις της βλέννας αποβάλλονται πιο εύκολα, καταπραϋνεται το αίσθημα του ερεθισμένου λαιμού και ο βήχας. Για καλύτερα αποτελέσματα, αποφύγετε την κατανάλωση ανθρακούχων ποτών και χυμών εσπεριδοειδών που μπορεί να ερεθίσουν το πονόλαιμο.
Οι γαργάρες με θαλασσινό νερό, είναι ο πλέον καθιερωμένος τρόπος να απαλύνετε τον πονόλαιμο που οδηγεί στον βήχα. Αυτή είναι ίσως και η πιο φθηνή θεραπεία για τον ερεθιστικό βήχα. Για να χρησιμοποιήσετε αυτήν τη μέθοδο, το μόνο που χρειάζεται να κάνετε είναι το εξής:
Ανακατέψτε 1/2 κουταλάκι του γλυκού αλάτι θαλασσινό ανεπεξέργαστο μη ραφιναρισμένο και 8 ml ζεστό αποσταγμένο νερό.
Κάντε γαργάρα για περίπου 60 δευτερόλεπτα. Μην καταπίνετε την γαργάρα, αλλά φτύστε όταν τελειώσετε. Το αλάτι έχει φυσικές αντισηπτικές ιδιότητες, ενώ το ζεστό νερό ενυδατώνει τον ξηρό λαιμό. Συνδυάστε αυτά τα δύο θεραπευτικά αποτελέσματα και θα έχετε μια φυσική θεραπεία που θα σας βοηθήσει να θεραπεύσετε το βήχα
Το μέλι είναι ένα φυσικό μαλακτικό. Με άλλα λόγια, ανακουφίζει από τους ερεθισμούς των βλεννωδών μεμβρανών με τον σχηματισμό ενός προστατευτικού φιλμ. Αυτό μπορεί να καταστείλει σημαντικά τον βήχα και να απαλύνει τον ερεθισμένο λαιμό.
Μπορείτε να φάτε μια κουταλιά μέλι ή να το προσθέσετε σε ζεστά ροφήματα κατά τη θεραπεία του βήχα. Επίσης, είναι απόλυτα ασφαλές να δώσετε μέλι σε παιδιά ηλικίας άνω των δύο ετών. Απλά να θυμάστε ότι το μέλι δεν πρέπει να χορηγείται σε βρέφη ηλικίας κάτω των 12 μηνών.
Το θυμάρι είναι πλούσιο σε φλαβονοειδή τα οποία χαλαρώνουν τους μυς του λαιμού που εμπλέκονται στο αντανακλαστικό του βήχα. Αυτές οι ενώσεις μειώνουν τη φλεγμονή της αναπνευστικής οδού και καταπολεμούν το βήχα.
Η μέντα είναι ένα εξαιρετικό φυσικό αποχρεμπτικό για τον ξηρό βήχα. Περιέχει μενθόλη, ένα συστατικό που “ανοίγει” τους αεραγωγούς διαλύοντας την βλέννα. Το έλαιο μέντας είναι διαθέσιμο σε φαρμακεία και καταστήματα υγιεινής. Για την θεραπεία, προσθέστε 3 – 4 σταγόνες έλαιο μέντας σε ζεστό νερό και εισπνεύστε τους ατμούς μέντας με μια πετσέτα τυλιγμένη γύρω από το κεφάλι σας.Αν κάνετε Ομοιοπαθητική αποφύγετε την μέντα.
Τα λεμόνια είναι μια πλούσια πηγή βιταμίνης C, η οποία συμβάλει στην καταπολέμηση των λοιμώξεων. Ως εκ τούτου, η προσθήκη των λεμονιών στη διατροφή σας θα μετριάσει και τον βήχα. Για να ετοιμάσετε το δικό σας σπιτικό σιρόπι για τον βήχα, συνδυάστε 1 κουταλιά της σούπας φρέσκο χυμό λεμονιού με ίση ποσότητα μελιού.
Ο ευκάλυπτος είναι ένα από τα κοινά συστατικά σε πολλά φάρμακα, όπως παστίλιες, σιρόπια για το βήχα και αλοιφές. Έχει μεγάλη θεραπευτική δύναμη αφού αποσυμφορίζει την κορεσμένη αναπνευστική οδό. Το τρίψιμο με λάδι ευκαλύπτου στο στήθος και τη μύτη συμβάλει στον καθαρισμό των εκκρίσεων βλέννας.
Ο ευκάλυπτος περιέχει επίσης κινεόλη, ένα ενεργό συστατικό που ανακουφίζει το βήχα . Δεν θεωρείται ασφαλής η κατάποση του λαδιού, χρησιμοποιείστε όμως αποξηραμένα φύλλα ευκαλύπτου για να φτιάξετε τσάι. Είναι σημαντικό να σημειωθεί ότι ο ευκάλυπτος απαγορεύεται να χρησιμοποιείται από ασθενείς με άσθμα, χαμηλή αρτηριακή πίεση, νεφρική νόσο, ή ηπατική νόσο.
Το βότανο τζίντζερ είναι θεραπευτικό, ιδιαίτερα για τον ξηρό βήχα. Λειτουργεί ως ένα φυσικό αποχρεμπτικό και ως αντιφλεγμονώδες. Ιδανικά, μπορείτε να μασήσετε φρέσκο τζίντζερ, ώστε να σταματήσετε την οπισθορρινική καταρροή που είναι μια από τις αιτίες πρόκλησης του βήχα. Μπορείτε επίσης να επιλέξετε να κόψετε ένα μικρό κομμάτι τζίντζερ και να το προσθέστε σε βρασμένο νερό ή τσάι. Το ρόφημα αυτό, θα σας προσφέρει ανακούφιση από τον επίμονο βήχα, τον πονόλαιμο και την κυκλοφοριακή συμφόρηση.
Δώστε μια ώθηση στο ανοσοποιητικό σας σύστημα από την κατανάλωση ωμού σκόρδου, ή χρησιμοποιήστε κατά το μαγείρεμα σας, αφού το σκόρδο έχει αντιμικροβιακές και αντιβακτηριακές ιδιότητες που βοηθούν στη θεραπεία του βήχα. Παρακάτω αναφέρεται μια απλή σκόρδο-θεραπεία η οποία ανακουφίζει αισθητά, από τα συμπτώματα του βήχα:
Προσθέστε 3-4 σκελίδες σκόρδο σε 16 ml νερό και αφήστε το μείγμα να πάρει μια βράση.
Όταν το νερό κρυώσει σε θερμοκρασία δωματίου, προσθέστε μια κουταλιά της σούπας μέλι και πιείτε το μείγμα.
Ο ανανάς είναι πλούσιος σε θρεπτικά συστατικά και βιταμίνη C. Το συγκεκριμένο φρούτο ενδυναμώνει το ανοσοποιητικό σας σύστημα και παράλληλα καταπολεμά και ενδεχόμενο βήχα, αφού περιέχει βρομελίνη, ένα ένζυμο που καταστέλλει το βήχα και “λεπταίνει” τη βλέννα. Ορισμένες μελέτες δείχνουν ότι αυτή η ένωση βοηθάει στην ανακούφιση αλλεργιών που βασίζονται σε ερεθισμούς των ιγμορίων που δημιουργούν το αντανακλαστικό του βήχα.
Μπορείτε να αγοράσετε τα συμπληρώματα βρομελίνης από τα φαρμακεία χωρίς συνταγή γιατρού. Ωστόσο, αυτά τα φάρμακα δεν συστήνονται για ασθενείς που λαμβάνουν αντιπηκτικά. Για να αποφεύγονται οι ανεπιθύμητες ενέργειες, μιλήστε με το γιατρό σας σχετικά με τη λήψη συμπληρωμάτων βρομελίνης, ειδικά αν χρησιμοποιείτε οποιοδήποτε άλλο φάρμακο.
Συνιστάται να πίνετε ένα φλιτζάνι χαμομήλι πριν τον ύπνο, ιδιαίτερα εάν ο βήχας σας κρατάει ξύπνιους το βράδυ. Το χαμομήλι προκαλεί ύπνο, ο οποίος είναι σημαντικός κατά τη διάρκεια της θεραπείας από το βήχα.
Η κουρκούμη καταπολεμά τον βήχα με απλό και φυσικό τρόπο. Μερικές προτάσεις για να συμπεριλάβετε κούρκουμη στην θεραπευτική αγωγή βήχα σας είναι οι εξής:
Αναμείξτε ένα κουταλάκι του γλυκού κουρκούμη με μια κουταλιά της σούπας μέλι. Χρησιμοποιήστε αυτό το φάρμακο 2 έως 3 φορές
Μπορείτε επίσης να αναμίξετε σ΄ένα φλιτζάνι βραστό νερό, ένα κουταλάκι του γλυκού κουρκούμη σε σκόνη,μαύρο πιπέρι, κανέλλα και ανακατέψτε με μια κουταλιά της σούπας μέλι. Πίνετε 1 φλιτζάνι από αυτό το αφέψημα καθημερινά έως ότου βελτιωθούν τα συμπτώματα του βήχα σας.
Τα προβιοτικά είναι ωφέλιμοι μικροοργανισμοί που εισάγονται στο σώμα, για να προωθήσουν μια υγιή μικροβιακή ισορροπία. Δεν θεραπεύουν το βήχα άμεσα, αλλά υποστηρίζουν τη λειτουργία του ανοσοποιητικού.
Τα προβιοτικά βρίσκονται σε αρκετά τρόφιμα, το γιαούρτι είναι η σημαντικότερη πηγή αυτών των καλών βακτηρίων. Παρόλα αυτά τα γαλακτοκομικά προϊόντα όπως το γιαούρτι τείνουν να αυξήσουν την ποσότητα των πτυέλων (φλέγματα). Οπότε σ΄ αυτή την περίπτωση επιβάλλεται να αντικαταστήσουμε το γιαούρτι με συμπληρώματα προβιοτικών.
Ο ατμός από ένα ζεστό μπάνιο ή ντους ενυδατώνει τους αεραγωγούς σας, πράγμα που καθιστά ευκολότερη την απόχρεμψη των πτυέλων. Τα θερμά λουτρά συμβάλουν στη βελτίωση της “βουλωμένης” μύτης ή της καταρροής. Το μόνο που έχετε να κάνετε είναι να αναμίξετε στο λουτρό σας λίγες σταγόνες από αιθέρια έλαια, όπως έλαιο ευκαλύπτου ή tee trea, τα οποία βοηθούν να καταπολεμήσετε τα βακτήρια και τους ιούς.
ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ
